Laatste bericht vanuit Paramaribo!
Door: Margreet
Blijf op de hoogte en volg Margreet
07 December 2014 | Suriname, Paramaribo
Hoihoi!
Hier dan mijn laatste bericht vanuit Suriname. Vannacht om 2.30 uur word ik opgehaald en om 7.15 uur vlieg ik richting Bonaire, met een overstap op Curaçao.
De laatste week in Su had ik nog best veel dingen in de planning staan, wat maakte dat ik een interessante laatste week heb gehad.
Zo heb ik een dagje meegelopen met Roos bij stichting Claudia A, waar zij vrijwilligerswerk doet. Het is hier niet te vergelijken met het Maria Internaat. Het was interessant om hier een kijkje te mogen nemen.
De kinderen waren wel heel lief en ze vonden mijn vlechtjes allemaal wel erg interessant en wilden er allemaal even aan zitten. Binnen de kortste keren had ik ook kinderen op schoot, omdat ze het heerlijk vinden als ze aandacht krijgen. Roos had een kleurboek meegenomen, dus met de jongens gingen we kleuren, dat vonden ze erg leuk.
Nadat de kinderen gingen baden, gingen ze eten en gingen wij weer terug naar huis. Het was een leuke, interessante dag. ’s Avonds kwam er een nieuw huisgenootje aan bij ons: Leonie. Zij is een gezellige vrouw van 40, en we hadden haar bij aankomst wat handige dingen verteld, zoals de taxinummmers.
De volgende dag kregen we weer een nieuwe huisgenoot, dit keer een jongen uit Venezuela, waartegen je Spaans of Engels moet praten. Hij gaat echter zaterdag alweer weg.
Vandaag ging ik met Roos en Elise kijken bij stichting Betheljada. Dit is een huis voor ernstig gehandicapten. Het is heel modern, veel ruimte en veel aandacht voor de cliënten. We kregen een rondleiding en het was ontzettend interessant. Wel vond ik het heftig om te zien, want deze mensen zijn echt heel erg gehandicapt en de meesten kunnen niets anders doen dan liggen, en vaak ook nog in een heel vreemde vorm. Praten kunnen ze ook niet. Ook zitten er kinderen die doof en blind zijn. Sommige kinderen hebben hun handicap al vanaf de geboorte, anderen hebben het tijdens hun leven gekregen.
We hebben geluncht bij Zus&Zo en even later kwamen ook Leonie, Frans en Stijn.
’s Middags gingen we nog even kijken bij de optocht van Betheljada, het is vandaag namelijk de dag van de gehandicapten.
’s Avonds ben ik met Roos, Jennifer en Lieke naar Amir gegaan, waar we, met nog vier andere meiden, lekker hebben gegeten. Daarna zijn we naar het Casino geweest, dat was heel erg leuk! Het was nogal een chique Casino, vanaf de parkeerplaats werden we met een golfkarretje opgehaald die ons naar de deur van het Casino bracht, wij hadden de grootste lol.
De dag erop gingen Roos en ik een kijkje nemen bij kinderhuis Ramoth, van het Leger des Heils. We mochten in de creche kijken en zijn hier een tijdje geweest. Dat was leuk, maar we wilden ook graag een rondleiding door het gebouw. Dit hebben we gevraagd en toen hebben we een rondleiding gekregen.
We waren alweer vroeg thuis, en zijn later in de middag gaan zwemmen bij ‘Zin’.
De dag stond in het teken van mijn afscheid bij het Maria Internaat. Er was een high tea georganiseerd, wat heel gezellig was. Daarna werd ‘kinderdag’ gevierd (in Nederland Sinterklaasfeest). De meiden hadden lootjes getrokken en een kleinigheidje voor elkaar gekocht. Toen Ariana aan de beurt was, had ze voor mij een cadeautje als dank voor het werk wat ik voor hen had gedaan. Het is een zwaar glazen beeldje die je op een voetstuk moet zetten, van binnen zie je twee vogels met daaronder ‘I love you’. Echt leuk om ook op deze manier gewaardeerd te worden. Voor hen had ik een boekje meegenomen over ‘high tea’, met verschillende gerechten, theezakjes en een kaartje. Voor de meiden had ik doosjes gemaakt met pepernoten en dropjes.
Toen kwam het moment dat ik weg moest. Het meisje dat ik begeleidde vond het verschrikkelijk, ze zat de hele dag al aan me vastgeklampt, en ze wilde echt niet dat ik weg zou gaan en naar Nederland zou gaan. Dat was wel zielig. Toen ik het jongetje een knuffel gaf, en ik in de zin iets zei met het woord ‘huiswerkbegeleiding’ sprong hij vrolijk op; hij dacht dat ik nog met hun bezig ging met de letters, haha!
Marlon en Ariana zeiden dat ze me heel dankbaar zijn voor het werk dat ik het verricht, ze wensen me alle goeds toe op werk- en privégebied, ze bedankten me nogmaals voor het sponsorgeld, en Marlon gaf aan dat het mijn schuld is dat dat meisje nu praat, voor mij een compliment! Het geeft ook een goed gevoel; toen ik kwam zei ze niets, en nu praat ze wel, soms moet je goed luisteren wat ze nu bedoelt, maar ze doet het wel, en dat is een heel fijn gevoel!
Na iedereen gedag te hebben gezegd liep ik voor de laatste keer de deur uit bij het Maria Internaat en kan ik terugkijken op een warme vrijwilligerswerkplek.
De volgende dag gingen Elise, Sanne, Roos, Nienke, Zoë en ik zwemmen met de kinderen van Claudia A. Wat was het een leuke dag en wat hebben de kinderen genoten! Heerlijk in het water spelen en ze vonden het geweldig dat wij ook mee gingen het water in. Het is fijn om te zien dat de kinderen zo’n fijne dag hadden.
En toen brak alweer mijn laatste dag aan in Suriname. Vanmorgen ben ik met Nienke en Roos naar Fort Zeelandia geweest, we zijn mee geweest met de rondleiding die op zondagen wordt gegeven. Daarna zijn we voor de laatste keer wezen lunchen bij Zus&Zo. Bij thuiskomst bleek dat we weer nieuwe huisgenoten hebben, twee mensen uit Venezuela, die volgende week zondag weer weggaan.
’s Middags heeft Leonie ons getrakteerd op een gebakje bij Krasnapolsky omdat ze vandaag jarig is, en nu zit ik hier, met een koffer die bijna helemaal is ingepakt, mijn laatste waarbenjij te schrijven.
Vanavond ga ik voor de laatste keer uit eten met de meiden, en vannacht word ik opgehaald en word ik weggebracht naar Zanderij.
Ik kijk terug op een fantastisch avontuur in Suriname, ik heb leuke mensen leren kennen, veel gedaan, veel van het land gezien, en niet te vergeten mijn vrijwilligerswerk, wat ik met een heel goed gevoel af heb kunnen sluiten. Bedankt voor de leuke berichtjes die ik heb mogen ontvangen van jullie, het is ontzettend leuk om wat te horen vanuit Nederland!
Tot mijn volgende berichtje, vanuit Bonaire!
Liefs, Margreet.
Hier dan mijn laatste bericht vanuit Suriname. Vannacht om 2.30 uur word ik opgehaald en om 7.15 uur vlieg ik richting Bonaire, met een overstap op Curaçao.
De laatste week in Su had ik nog best veel dingen in de planning staan, wat maakte dat ik een interessante laatste week heb gehad.
Zo heb ik een dagje meegelopen met Roos bij stichting Claudia A, waar zij vrijwilligerswerk doet. Het is hier niet te vergelijken met het Maria Internaat. Het was interessant om hier een kijkje te mogen nemen.
De kinderen waren wel heel lief en ze vonden mijn vlechtjes allemaal wel erg interessant en wilden er allemaal even aan zitten. Binnen de kortste keren had ik ook kinderen op schoot, omdat ze het heerlijk vinden als ze aandacht krijgen. Roos had een kleurboek meegenomen, dus met de jongens gingen we kleuren, dat vonden ze erg leuk.
Nadat de kinderen gingen baden, gingen ze eten en gingen wij weer terug naar huis. Het was een leuke, interessante dag. ’s Avonds kwam er een nieuw huisgenootje aan bij ons: Leonie. Zij is een gezellige vrouw van 40, en we hadden haar bij aankomst wat handige dingen verteld, zoals de taxinummmers.
De volgende dag kregen we weer een nieuwe huisgenoot, dit keer een jongen uit Venezuela, waartegen je Spaans of Engels moet praten. Hij gaat echter zaterdag alweer weg.
Vandaag ging ik met Roos en Elise kijken bij stichting Betheljada. Dit is een huis voor ernstig gehandicapten. Het is heel modern, veel ruimte en veel aandacht voor de cliënten. We kregen een rondleiding en het was ontzettend interessant. Wel vond ik het heftig om te zien, want deze mensen zijn echt heel erg gehandicapt en de meesten kunnen niets anders doen dan liggen, en vaak ook nog in een heel vreemde vorm. Praten kunnen ze ook niet. Ook zitten er kinderen die doof en blind zijn. Sommige kinderen hebben hun handicap al vanaf de geboorte, anderen hebben het tijdens hun leven gekregen.
We hebben geluncht bij Zus&Zo en even later kwamen ook Leonie, Frans en Stijn.
’s Middags gingen we nog even kijken bij de optocht van Betheljada, het is vandaag namelijk de dag van de gehandicapten.
’s Avonds ben ik met Roos, Jennifer en Lieke naar Amir gegaan, waar we, met nog vier andere meiden, lekker hebben gegeten. Daarna zijn we naar het Casino geweest, dat was heel erg leuk! Het was nogal een chique Casino, vanaf de parkeerplaats werden we met een golfkarretje opgehaald die ons naar de deur van het Casino bracht, wij hadden de grootste lol.
De dag erop gingen Roos en ik een kijkje nemen bij kinderhuis Ramoth, van het Leger des Heils. We mochten in de creche kijken en zijn hier een tijdje geweest. Dat was leuk, maar we wilden ook graag een rondleiding door het gebouw. Dit hebben we gevraagd en toen hebben we een rondleiding gekregen.
We waren alweer vroeg thuis, en zijn later in de middag gaan zwemmen bij ‘Zin’.
De dag stond in het teken van mijn afscheid bij het Maria Internaat. Er was een high tea georganiseerd, wat heel gezellig was. Daarna werd ‘kinderdag’ gevierd (in Nederland Sinterklaasfeest). De meiden hadden lootjes getrokken en een kleinigheidje voor elkaar gekocht. Toen Ariana aan de beurt was, had ze voor mij een cadeautje als dank voor het werk wat ik voor hen had gedaan. Het is een zwaar glazen beeldje die je op een voetstuk moet zetten, van binnen zie je twee vogels met daaronder ‘I love you’. Echt leuk om ook op deze manier gewaardeerd te worden. Voor hen had ik een boekje meegenomen over ‘high tea’, met verschillende gerechten, theezakjes en een kaartje. Voor de meiden had ik doosjes gemaakt met pepernoten en dropjes.
Toen kwam het moment dat ik weg moest. Het meisje dat ik begeleidde vond het verschrikkelijk, ze zat de hele dag al aan me vastgeklampt, en ze wilde echt niet dat ik weg zou gaan en naar Nederland zou gaan. Dat was wel zielig. Toen ik het jongetje een knuffel gaf, en ik in de zin iets zei met het woord ‘huiswerkbegeleiding’ sprong hij vrolijk op; hij dacht dat ik nog met hun bezig ging met de letters, haha!
Marlon en Ariana zeiden dat ze me heel dankbaar zijn voor het werk dat ik het verricht, ze wensen me alle goeds toe op werk- en privégebied, ze bedankten me nogmaals voor het sponsorgeld, en Marlon gaf aan dat het mijn schuld is dat dat meisje nu praat, voor mij een compliment! Het geeft ook een goed gevoel; toen ik kwam zei ze niets, en nu praat ze wel, soms moet je goed luisteren wat ze nu bedoelt, maar ze doet het wel, en dat is een heel fijn gevoel!
Na iedereen gedag te hebben gezegd liep ik voor de laatste keer de deur uit bij het Maria Internaat en kan ik terugkijken op een warme vrijwilligerswerkplek.
De volgende dag gingen Elise, Sanne, Roos, Nienke, Zoë en ik zwemmen met de kinderen van Claudia A. Wat was het een leuke dag en wat hebben de kinderen genoten! Heerlijk in het water spelen en ze vonden het geweldig dat wij ook mee gingen het water in. Het is fijn om te zien dat de kinderen zo’n fijne dag hadden.
En toen brak alweer mijn laatste dag aan in Suriname. Vanmorgen ben ik met Nienke en Roos naar Fort Zeelandia geweest, we zijn mee geweest met de rondleiding die op zondagen wordt gegeven. Daarna zijn we voor de laatste keer wezen lunchen bij Zus&Zo. Bij thuiskomst bleek dat we weer nieuwe huisgenoten hebben, twee mensen uit Venezuela, die volgende week zondag weer weggaan.
’s Middags heeft Leonie ons getrakteerd op een gebakje bij Krasnapolsky omdat ze vandaag jarig is, en nu zit ik hier, met een koffer die bijna helemaal is ingepakt, mijn laatste waarbenjij te schrijven.
Vanavond ga ik voor de laatste keer uit eten met de meiden, en vannacht word ik opgehaald en word ik weggebracht naar Zanderij.
Ik kijk terug op een fantastisch avontuur in Suriname, ik heb leuke mensen leren kennen, veel gedaan, veel van het land gezien, en niet te vergeten mijn vrijwilligerswerk, wat ik met een heel goed gevoel af heb kunnen sluiten. Bedankt voor de leuke berichtjes die ik heb mogen ontvangen van jullie, het is ontzettend leuk om wat te horen vanuit Nederland!
Tot mijn volgende berichtje, vanuit Bonaire!
Liefs, Margreet.
-
08 December 2014 - 03:49
Leonie Van Woezik:
Hoi Margreet,
Je laatste uurtjes in Paramaribo zijn inmiddels aangebroken. Net lekker en gezellig wezen eten met een grote groep en nu maak je je op voor je volgend avontuur op de ABC eilanden.
Jij gaat weg, ik begin hier net, ik vind je een toffe en enthousiaste meid. Op mijn 1e dag hier ben ik door jou en Roos goed opgevangen en bijna middernacht wegwijs gemaakt. Daarnaast hebben jullie er voor gezorgd dat ik me echt jarig voelde gisteren of eigenlijk nog net vandaag, thnx voor het versieren en de cadeautjes, echt super tof!
Jammer dat ik je maar zo kort heb meegemaakt, ik blijf je volgen en we keep in touch!
Geniet van je vakantie samen met je vriend en familie en vooral No Spang he.....
Lieve groeten,
Leonie xxx -
08 December 2014 - 07:27
Sandra:
mooi dat je een fijne tijd hebt gehad en het goed op je werk hebt afgesloten! En tof dat ze wat aan je hadden en met name het meisje die wat meer kletst!
veel plezier op Bonaire!
x -
08 December 2014 - 08:23
Gerrit En Paulien:
we wensen je nog een paar leuke vakantie weken met je moeder, zus en Hein!
groeten,Paulien en Gerrit -
08 December 2014 - 09:27
Renate:
Dat is voorbij gevlogen zeg, die tijd! Fijn dat je zo goed afscheid hebt kunnen nemen en zoveel voor die mensen hebt kunnen betekenen.
Goede vlucht gewenst en veel plezier op Bonaire met Alie en Jolanda!
Liefs xx -
08 December 2014 - 19:07
Roos :
Ik ga je zo missen :(! -
08 December 2014 - 20:38
Pap:
Hey meis wat een enorm avontuur heb je daar beleefd. Dit is een avontuur die niemand jou meer af neemt. Je hebt veel cultuur kunnen snuiven, en heel veel mensen leren kennen. En je hebt ook kunnen zien onder welke omstandigheden mensen met plezier kunnen leven. Want daar is niet echt veel luxe lees ik uit jou verhalen. En nu Bonaire maar onveilig maken.
Nog heel veel plezier daar en doe de groetjes aan ma en zus.
X Pas -
09 December 2014 - 18:01
Hein:
Hee meid,
Die tijd is voorbij gevlogen joh! Maar je hebt dan ook heel wat meegemaakt! Je hebt wel echt je steentje bij kunnen dragen daar. Fijn gevoel, lijkt me :-)
Tot over een paar weken, op Curacao!
Hein -
24 December 2014 - 23:21
Freek:
Hoi Freek,
ja de tijd vliegt. Toen je vertelde dat je graag vrijwilligerswerk wilde gaan doen in Suriname was het allemaal nog ver weg maar nu is het alweer voorbij. Het is ook een teken dat je je niet verveeld hebt en je hebt de tijd goed besteed. Veel gezien, geleerd, ervaringen opgedaan en uitgewisseld en mensen en cultuur leren kennen. Dat nemen ze je nooit meer af!
Tot ziens,
Freek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
